Prokrastynacja, czyli przewlekłe odkładanie obowiązków na później, jest zjawiskiem, które dotyczy wielu osób na świecie. Chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się to lenistwem, tak naprawdę jest to efekt niezdolności do skupienia się na zadaniu w danym momencie. W rezultacie dni mijają na wykonywaniu różnego rodzaju mniejszych zadań, które są łatwiejsze lub bardziej przyjemne. Nawet jeśli te czynności są ważne, jak płacenie rachunków czy rozmowa z przyjaciółmi, to mają one negatywny wpływ na naszą produktywność.
Jedna czwarta społeczeństwa cierpi na prokrastynację, a 20% z nich doświadcza znaczących problemów w życiu zawodowym, finansowym czy rodzinym z powodu tego zjawiska. Prokrastynacja jest bardzo popularna wśród studentów – występuje u 80-95% z nich. Dlatego też często jest nazywana „syndromem studenta”.
Wielu ekspertów uważa prokrastynację za chorobę cywilizacyjną XXI wieku, przede wszystkim ze względu na rozpraszającą moc nowych technologii. Wszakże łatwo jest zanurzyć się w świecie mediów społecznościowych czy gier komputerowych, zamiast skupić się na wykonywaniu zadania.
Objawy prokrastynacji są łatwo rozpoznawalne. Osoby, które odkładają obowiązki, zaczynają je z entuzjazmem, ale po pewnym czasie decydują się je odłożyć. Ten proces powtarza się kilka razy, aż zadanie staje się większym ciężarem niż na początku. W końcu, pod naciskiem nadchodzącego terminu lub presji przełożonych, zadanie jest wykonywane, ale najczęściej jest to wykonane poniżej oczekiwań.
Prokrastynacja prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji. Często kończy się krytyką ze strony szefa, klienta czy współpracowników. Po takim doświadczeniu osoba z problemem prokrastynacji obiecuje sobie poprawę, jednak przy pierwszej możliwej okazji cykl się powtarza.
Trudno jest jednoznacznie określić przyczyny prokrastynacji. Wśród nich wymienia się lęk przed porażką (często u osób, od których od dziecka oczekiwano wiele), unikanie odpowiedzialności, potrzeba dodatkowej stymulacji (np. stresu), perfekcjonizm czy problemy z zarządzaniem czasem.